Medycyna manualna - metoda walki z bólem

niedziela, 24.9.2017 00:00 10011

Wywiad z fizjoterapeutą Bartoszem Juraszkiem

Medycyna (terapia) manualna – skąd się wywodzi?

Korzeniami współczesnej medycyny manualnej są osteopatia i chiropraktyka. Obie metody leczenia pochodzą z USA. Metoda „nastawiania kości”, bo tak często nazywana jest przez pacjentów, jest starą sztuką ludową, która późno dostała się w ręce terapeutów. Do tego czasu, w przypadku wielu dolegliwości związanych z układem ruchu, pacjent był zmuszony do szukania pomocy u terapeutów laików, często nazywanych „kręgarzami”.

Po drugiej wojnie światowej grupy lekarzy w różnych krajach świata rozpoczęły badania starych technik zabiegów ręcznych, aby ustalić, jakie są ich przyrodnicze podstawy naukowe i zastosować je dla dobra swoich pacjentów. To co, na początku wydawało się być prymitywną metodą „upychania i trzasków”, rozwinęło się w daleko idącą metodę czynnościowego rozpatrywania zaburzeń postawy ciała i układu ruchu – w medycynę manualną, która płynnie łączy się z obecnym stanem wiedzy naukowej i klinicznej.

 

Na czym polega leczenie manualne?

Leczenie manualne polega na celowanym stymulowaniu tkanek poprzez ruchy, naciski i naprężenia wprowadzane przez ręce terapeuty. Za pomocą rąk dokonuje się badania palpacyjnego, w którym terapeuta ocenia ilość i jakość ruchu tkanek oraz stan ich podrażnienia. Badaniu i terapii poddawane są wszelkie struktury, w tym stawy, więzadła, mięśnie, ścięgna, nerwy, powięzi, itd. Każda z tych struktur jest częścią całości, a jej optymalne funkcjonowanie wpływa na cały organizm.

Jak wygląda sesja terapeutyczna?

Bardzo ważnym elementem procesu terapeutycznego, jest świadomość pacjenta o podejmowanych względem niego czynnościach zabiegowych i diagnostycznych. Pierwsze minuty konsultacji polegają na rozmowie, w której pacjent przedstawia problem, z którym zgłasza się do mnie po poradę\ leczenie. Następnie zadaję różne pytania, których celem jest ustalenie dokładnej lokalizacji, charakteru oraz początku i przebiegu dolegliwości. Zebrany wywiad umożliwia przeprowadzenie konkretnych testów klinicznych, których celem jest określenie stanu strukturalnego i funkcjonalnego różnych części ciała. Wyniki badania klinicznego konfrontowane są z wynikami badań obrazowych (jeśli są dostępne). Zebrane informacje w wywiadzie, badaniu i obrazowaniu pozwalają na przeprowadzenie leczenia.

W jakich przypadkach można zastosować terapię manualną?

Ból jest najczęstszą przyczyną wizyty w gabinecie fizjoterapii. Dolegliwości, z którymi najczęściej pracuję to:

  • ból w okolicy odcinka lędźwiowego – z promieniowaniem do kończyny, z zaburzeniem czucia i/lub mrowieniem (rwa kulszowa),
  • neuralgia międzyżebrowa (ból z promieniowaniem wzdłuż linii żeber),
  • ból w okolicy mostka,
  • dolegliwości bólowe okolicy odcinka piersiowego kręgosłupa, przejścia szyjno-piersiowego, piersiowo-lędźwiowego,
  • ból okolicy kręgosłupa szyjnego – z promieniowaniem do kończyny, z zaburzeniem czucia i/lub mrowieniem (rwa ramienna)
  • łokieć tenisisty, golfisty,
  • bóle, zaburzenia czucia, parestezje twarzoczaszki,
  • bóle nadgarstka, dłoni,
  • zaburzenia czynności stawów skroniowo-żuchwowych,
  • różnego typu bóle stawu kolanowego (przeciążeniowe, urazowe),
  • ból w okolicy stawu skokowego,
  • przeciążenia, urazy w sporcie, itp.

Czy do pierwszej wizyty należy przygotować się w szczególny sposób?

Na pierwszą wizytę należy zabrać ze sobą wszelkie dokumenty związane ze stanem zdrowia, w tym: wypisy szpitalne i lekarskie, opisy badań obrazowych. Kolejnym ważnym elementem dotyczącym nie tylko pierwszej ale również kolejnych wizyt, jest ubranie niekrępującej ruchów bielizny, która zapewni komfort podczas wizyty. Proszę pamiętać, że niezależnie od lokalizacji problemu badaniu poddawany jest cały narząd ruchu. Wszelkie informacje znajdują się na stronie internetowej www.bartoszjuraszek.pl w zakładce „wizyta”.

Terapia, którą wykonujesz, nie jest masażem. Podczas sesji nie położymy się po prostu na stole?

Nie, terapii manualnej nie można porównywać do masażu klasycznego, który polega na schematycznym oddziaływaniu na tkanki miękkie pacjenta. Przykładowo metody masażu tkanek głębokich, czy terapia dystorsji powięziowych, którymi pracuję w gabinecie polegają na świadomym i nieschematycznym podążaniu za funkcją układu mięśniowo-powięziowego. Podczas terapii pacjent niejednokrotnie zmienia pozycje, wykonuje czynne ruchy, które są elementem leczenia oraz oceniają stan funkcjonalny pacjenta po aplikacji technik terapeutycznych. Nie zmienia to jednak faktu, że w celach profilaktycznych wykonuję masaż klasyczny, na który również serdecznie zapraszam.